Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
το πάρτυ που κούραρε ο m.Hulot στο BIOS το Σάββατο 29/11/2008 ήταν απόλυτα πετυχημένο. Μου το επισήμανε και ένας μεσήλικας Αθηναίος citizen, που είχε έρθει στον χώρο για να δει το θεατρικό Χιούϊ του Ευγένιου Ο' Νηλ. Αυτός ήταν και ο λόγος που καθυστέρησε η έναρξη. Έπρεπε να περιμένουμε το τέλος και του δεύτερου θεατρικού, 4 εικόνες αγάπης του Lukas Barfuss, που παιζόταν στο υπόγειο. Εγώ θα ξεκινούσα να παίζω πρώτος. Σαν την πιο πρόσφατη άφιξη στο cbox και τη λιγότερο μουσικά ενημερωμένη, είχα την απόλυτη επίγνωση της αδαημοσύνης μου. Η τιμή που μου έκαναν ο m.Hulot και οι cboxers ήταν ήδη πολύ μεγάλη και το τεράστιο θράσος μου το περιόρισα αυτογνωσιακά στο warm up του πάρτυ. Έτσι στις 22.30 περίμενα πίσω από την κονσόλα τη μεγάλη στιγμή. Τότε ήταν που ο παραπάνω κύριος, που τον αποκαλώ citizen, με ρώτησε για το τι θα επακαλουθούσε και αφού τον ενημέρωσα έμεινε να ακούσει. Ξεκίνησα με το Ribs Out των Fuck Buttons. Ευτυχώς που το είχα μαζί μου. Ήθελα κάτι υπερκοσμικό για την κήρυξη της έναρξης, που έτυχε σε μένα . Ακολούθησε το funky σετ μου, που το περισσότερο ήταν πρoμιξαρισμένο γιατί τα μισά tracks ήταν από 45sτροφα. Στο τέλος του γουορχολικού μου 40λεπτου, και για να δώσω σήμα στον επόμενο, που ήταν τελικά ο Sister Overdrive, έβαλα το αισιόδοξα μελαγχολικό “Αυτή η πόλη” των Mikro: ”Θυμάμαι τότε που χορεύανε όλοι/Δεν κοιμότανε ποτέ αυτή η πόλη/Φωνές με φίλους/Μουσική όλη μέρα/Μέχρι το βράδυ/Αλλά κι ας ήταν Δευτέρα/ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΞΑΝΑ/ΝΑ ΕΚΡΑΓΟΥΜΕ...”Eτσι ένιωσα αυτό το βράδυ. Ήταν εκεί φίλοι. Γνώρισα από κοντά τους cboxers. Όλοι μία μεγάλη παρέα. Με 30λεπτες εναλλαγές συνεχίστηκε η βραδυά. Μεταφέρω τον ενθουσιασμό του citizen: “ Μου αρέσει πολύ που έχετε τόσα διαφορετικά μουσικά στυλ. Και τα κομμάτια που παίζονται είναι καταπληκτικά. Δεν έχω την ευκαιρία σε τέτοια ακούσματα. Μπορείς να μου πεις εσύ τι έπαιξες;” Xαρούμενος του έδωσα το μιξ μου και απόλαυσα τις μουσικές της βραδυάς. Έξι ώρες που πέρασαν σαν νερό, με tracks μοναδικά, χωρίς τον κορεσμό που έρχεται μοιραία από το ύφος ενός και μοναδικού dj, όσα διαφορετικά είδη κι αν παίξει. Το πάρτυ που οργάνωσε ο m.Hulot ήταν τελικά ιδιοφυές στην σύλληψή του. Ευχαριστώ m.Hulot και BIOS. [Το μοναδικό μείον ήταν ότι δεν ακούστηκε ούτε ίχνος από dubstep! Aν μου δοθεί ξανά η ευκαιρία, το warm up μου θα είναι dubstep. Δεν είναι προειδοποίηση αλλά απειλή.]
το πάρτυ που κούραρε ο m.Hulot στο BIOS το Σάββατο 29/11/2008 ήταν απόλυτα πετυχημένο. Μου το επισήμανε και ένας μεσήλικας Αθηναίος citizen, που είχε έρθει στον χώρο για να δει το θεατρικό Χιούϊ του Ευγένιου Ο' Νηλ. Αυτός ήταν και ο λόγος που καθυστέρησε η έναρξη. Έπρεπε να περιμένουμε το τέλος και του δεύτερου θεατρικού, 4 εικόνες αγάπης του Lukas Barfuss, που παιζόταν στο υπόγειο. Εγώ θα ξεκινούσα να παίζω πρώτος. Σαν την πιο πρόσφατη άφιξη στο cbox και τη λιγότερο μουσικά ενημερωμένη, είχα την απόλυτη επίγνωση της αδαημοσύνης μου. Η τιμή που μου έκαναν ο m.Hulot και οι cboxers ήταν ήδη πολύ μεγάλη και το τεράστιο θράσος μου το περιόρισα αυτογνωσιακά στο warm up του πάρτυ. Έτσι στις 22.30 περίμενα πίσω από την κονσόλα τη μεγάλη στιγμή. Τότε ήταν που ο παραπάνω κύριος, που τον αποκαλώ citizen, με ρώτησε για το τι θα επακαλουθούσε και αφού τον ενημέρωσα έμεινε να ακούσει. Ξεκίνησα με το Ribs Out των Fuck Buttons. Ευτυχώς που το είχα μαζί μου. Ήθελα κάτι υπερκοσμικό για την κήρυξη της έναρξης, που έτυχε σε μένα . Ακολούθησε το funky σετ μου, που το περισσότερο ήταν πρoμιξαρισμένο γιατί τα μισά tracks ήταν από 45sτροφα. Στο τέλος του γουορχολικού μου 40λεπτου, και για να δώσω σήμα στον επόμενο, που ήταν τελικά ο Sister Overdrive, έβαλα το αισιόδοξα μελαγχολικό “Αυτή η πόλη” των Mikro: ”Θυμάμαι τότε που χορεύανε όλοι/Δεν κοιμότανε ποτέ αυτή η πόλη/Φωνές με φίλους/Μουσική όλη μέρα/Μέχρι το βράδυ/Αλλά κι ας ήταν Δευτέρα/ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΟΡΕΨΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΞΑΝΑ/ΝΑ ΕΚΡΑΓΟΥΜΕ...”Eτσι ένιωσα αυτό το βράδυ. Ήταν εκεί φίλοι. Γνώρισα από κοντά τους cboxers. Όλοι μία μεγάλη παρέα. Με 30λεπτες εναλλαγές συνεχίστηκε η βραδυά. Μεταφέρω τον ενθουσιασμό του citizen: “ Μου αρέσει πολύ που έχετε τόσα διαφορετικά μουσικά στυλ. Και τα κομμάτια που παίζονται είναι καταπληκτικά. Δεν έχω την ευκαιρία σε τέτοια ακούσματα. Μπορείς να μου πεις εσύ τι έπαιξες;” Xαρούμενος του έδωσα το μιξ μου και απόλαυσα τις μουσικές της βραδυάς. Έξι ώρες που πέρασαν σαν νερό, με tracks μοναδικά, χωρίς τον κορεσμό που έρχεται μοιραία από το ύφος ενός και μοναδικού dj, όσα διαφορετικά είδη κι αν παίξει. Το πάρτυ που οργάνωσε ο m.Hulot ήταν τελικά ιδιοφυές στην σύλληψή του. Ευχαριστώ m.Hulot και BIOS. [Το μοναδικό μείον ήταν ότι δεν ακούστηκε ούτε ίχνος από dubstep! Aν μου δοθεί ξανά η ευκαιρία, το warm up μου θα είναι dubstep. Δεν είναι προειδοποίηση αλλά απειλή.]
