Ένα χρόνο το είχα στο ράφι. Παρά τα 33 ευρώ του, ήταν αξάκριστο. Και γι αυτό δεν το διάβαζα. Η τελετουργία του να χαρτοκόβεις σελίδα-σελίδα, ειδικά όταν διαβάζεις προ ύπνου στο κρεβάτι, είναι μαρτυρική. Δεν το συγχωρούσα στον Στέλιο Ράμφο, παρά το ότι τα γραπτά του στον τύπο είναι από τα διεισδυτικότερα και αποτέλεσαν και την αφορμή να έρθω σε επαφή με το συγγραφικό του έργο. Έπρεπε «το μυστικό του ιησού» να περιμένει μέχρι φέτος. Δεν έχω ολοκληρώσει την ανάγνωσή του. Αλλά μέχρι στιγμής μπορώ να πω ότι είναι η κορυφαία ελληνική μελέτη περί της ουσίας του χριστιανισμού. Οι βιβλιογραφικές αναφορές στο πρόλογο είναι το πρώτο στοιχείο που προιδεάζει για την σπουδαιότητά του. Και έρχεται μετά το κείμενο για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Δηλαδή να σε βγάλει από τον σκοταδισμό που επιμελλώς συντηρεί η μεσαιωνική ελλαδική ορθόξη εκκλησία. Βέβαια ο Ράμφος χρυσώνει το χάπι. Αλλά με ένα διαφορετικό τρόπο. Αυτό όμως τελικά κάνει ακόμα πιο δυνατή τη γροθιά στο στομάχι του ντετερμινισμού της εκκλησίας. Είναι το βιβλίο των ημερών. Και το μοναδικό πράγμα που επιβάλλεται να κάνει ένας πραγματικός χριστιανός για να σώσει την ψυχή του, αντί να κατατρέχει στην μεταφυσική τυπολατρεία των ημερών, είναι να το διαβάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου