

Το σημαντικότερο ελληνικό φεστιβάλ καλλιτεχνικού κινηματογράφου, το φεστιβάλ πρωτοποριακού κινηματογράφου, τελείωσε την Πέμπτη 22 Μαΐου. Επεδίωξα και κατάφερα να δω μόνο την ταινία της Babette Mangolte, Επτά εύκολα κομμάτια από την Μαρίνα Αμπράμοβιτς( SEVEN EASY PIECES, BY MARINA ABRAMOVIC). Ο κεντρικός άξονας του φεστιβάλ ήταν η γυναικεία πρωτοπορία. Κορωνίδα του η VALIE EXPORT, η πιο πρωτοπόρα και προκλητική γυναικεία παρουσία στη διεθνή καλλιτεχνική σκηνή, 3 δεκαετίες τώρα. Η 68χρονη πια, αλλά συγχρονότατη, VALIE EXPORT ήταν στην Αθήνα. Η διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν, όπως μου μετέφεραν, καταπληκτική. Mε το έργο της είχα έρθει σε επαφή μόνο μέσα από βιβλία και περιοδικά και στον απειροελάχιστο βαθμό που μπορεί κάποιος να προσεγγίσει το έργο ενός καλλιτέχνη της κίνησης μέσα από τα έντυπα. Αυτό μέχρι χθές Παρασκευή, που πήγα στην αίθουσα ΝΙΚΟΣ ΚΕΣΣΑΝΛΗΣ της ΑΣΚΤ, όπου είναι και το μεγάλο αφιέρωμα στο έργο της. Η κορυφαία έκθεση στην Ελλάδα για φέτος και παράδειγμα προς μίμηση ανέβαζοντας τον πήχυ πολύ ψηλά για τους έλληνες curators. Διαχρονική πρωτοπορία από την πιο «πατριαρχική», από άποψη δυναμισμού, γυναίκα καλλιτέχνη που έχω δει μέχρι σήμερα. Βίντεο εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις φιλμ, σειρές φωτογραφιών, βιντεοσκοπημένες δράσεις και περφόρμανς, διευρυμένος κινηματογράφος. Μία έκθεση που δεν πρέπει να χάσει κανένας φιλότεχνος και ειδικά της avant-garde.
« Το πείραμα δεν έχει ακόμη τελειώσει. Για μένα, πείραμα σημαίνει να φέρνεις τα πράγματα σε νέο διαφορετικό διάλογο, χωρίς να κοιτάζεις για ομοιομορφία, διαύγεια, αλλά μάλλον να στοχεύεις στη μεταβλητότητα.» VALIE EXPORT.
14 ΜΑΙΟΥ – 1 ΙΟΥΝΙΟΥ
Τρίτη – Κυριακή: 12.00 – 20.00
Πειραιώς 256, Ταύρος
ΕΙΣΟΔΟΣ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η
Ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο στεγάζει πέντε υπολογιστές – γλυπτά που αλληλεπιδρώντας σε ζωντανό χρόνο, δημιουργούν και τροποποιούν διαρκώς μια προβολή animation μεγάλης διάστασης, που αναπαριστά τον παράδεισο.
Η είσοδος στο δωμάτιο και η διάδραση ενός ή περισσοτέρων επισκεπτών με κάποιο απ’ τα γλυπτά, έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία καθολικού ή μεμονωμένου σφάλματος στο σύστημα. Η ανθρώπινη παρουσία γίνεται αντιληπτή ως bug, και κατά συνέπεια η ειδυλλιακή εικόνα μετατρέπεται σε κόλαση. Άλλωστε ο παράδεισος αν και ανθρώπινο εφεύρημα, ή ίσως ακριβώς ως τέτοιο, μπορεί να υπάρξει μόνο εκεί που δεν υπάρχουν άνθρωποι…
Τέσσερις υπολογιστές, καθένας επιφορτισμένος με μια συγκεκριμένη εφαρμογή της εγκατάστασης, επιλέγουν κάθε στιγμή το στοιχείο που θα προστεθεί ή θα αλλάξει στο animation. Η πληροφορία αυτή μεταφέρεται στον πέμπτο, κεντρικό υπολογιστή ο οποίος συνθέτει και προβάλλει την τελική εικόνα.
Οι τέσσερις υπολογιστές έχουν στην διάθεσή τους μια βάση δεδομένων με στοιχεία καταχωρημένα βάσει των γενικών στερεοτύπων του καλού (παράδεισος) και του κακού (κόλαση). Η επιλογή τους είναι το αποτέλεσμα μιας μαθηματικής εξίσωσης, στην οποία η ανθρώπινη απουσία ορίζεται σαν σταθερά. Όταν οι υπολογιστές αντιληφθούν την ύπαρξη ανθρώπων, η σταθερά στην μαθηματική σχέση αλλοιώνεται, με κάποια απρόβλεπτα αποτελέσματα αλλά και ένα βέβαιο: αν και οι τέσσερις υπολογιστές αντιλαμβάνονται ταυτόχρονα την ανθρώπινη παρουσία τότε ο παράδεισος δίνει ολοκληρωτικά την θέση του στην κόλαση.
" μια μειοψηφία ευρέθηκε πάντοτε απο τους αρχαίους καιρούς ίσαμε σήμερα να εμπιστευθεί στη φαντασία και με αυτήν να υπερκοντίσει την μεγαλύτερη ανασχετική δύναμη του ανθρώπου -την σκοπιμότητα"