"Το Σάββατο 15.1 στο πρώτο event του Νothing Days μας κάνουν την τιμή να παίξουν ζωντανά στο Bios μερικοί από τους καλύτερους της προηγούμενης χρονιάς, που το 2011 ετοιμάζονται για μεγάλα πράγματα:
Demdike Stare
Μουσικοί, παραγωγοί, συλλέκτες, κυνηγοί ήχων εδώ και χρόνια οι δύο Demdike Stare είναι από τους σημαντικότερους δημιουργούς ηλεκτρονικής μουσικής που μπορείς να πετύχεις σήμερα. Ο Miles Whittaker και ο Sean Canty έχουν γράψει τη δικιά τους ιστορία στην «χορευτική» σκηνή της Αγγλίας (και οι δύο ζουν και εργάζονται στο Μάντσεστερ), ο Whittaker ως MLZ και το μισό των Pendle Coven και ο Canty στην Finders Keepers, την εταιρία του Andy Votel που ανατυπώνει «χαμένους» θησαυρούς από ολόκληρο τον κόσμο. Παρόλη την προϊστορία τους, η μουσική των Demdike Stare έχει ξεφύγει από τα πλαίσια της μουσικής για κλαμπ, ακόμα κι όταν χρησιμοποιεί σαν βάση τους χορευτικούς ρυθμούς. Οι πρώιμοι ηλεκτρονικοί ήχοι μπερδεύονται με dub, drone, ανατολίτικες μελωδίες, τζαζ, techno και όλους τους ήχους που δημιουργούν το φάσμα της hauntology και αυτό που προκύπτει είναι ένα μίγμα απόκοσμο και χαρακτηριστικά δικό τους. Με το άλμπουμ Symbiosis που κυκλοφόρησε το 2009 και τις «επιτυχίες» των Jannisary και Haxan (από τη ομώνυμη ταινία για τη μαγεία μέσα στους αιώνες του Benjamin Christensen) προκάλεσαν αίσθηση, το ίδιο και με τα ιδιόμορφα μιξ τους που ακολούθησαν, τα τρία άλμπουμ που κυκλοφόρησαν όμως μέσα στο 2010 (Forest of Evil, Voices of Dust και Liberation Through Hearing –το καθένα βασισμένο σε ένα ξεχωριστό concept και με μια ιδιαίτερη προσέγγιση της μουσικής «μυσταγωγίας») απέδειξαν ότι είναι όντως από τα σημαντικότερα κεφάλαια της μουσικής του παρόντος.
Δεν κάνουν πολλά live, για την Αθήνα πάντως ετοιμάζουν ειδικό show με αποκλειστικό νέο κι ακυκλοφόρητο υλικό. Μόνο για τη συγκεκριμένη βραδιά.
Hype Williams
Οι στιγμές ευφορίας διαδέχονταν τα βασανιστικά μπιτ, οι συριστικοί θόρυβοι και οι μεταλλικοί ήχοι διαδέχονταν τις ασιατικές μελωδίες και τον ρετρό ήχο της ghost box, οι ανατολικοί ήχοι στροβιλίζονταν σαν δερβίσηδες, σάμπλς από φωνές ευαγγελιστών χάνονται πίσω από ψυχεδελικά ξεσπάσματα, το ξεκίνημα απ’ το lady in red λουπάρεται μαζί με ένα απόκοσμο λα-λα και ένα ψεύτικο κλάμα και το hypnagogic αποκτάει υπόσταση πίσω από το φλάουτο απ’ το aftermath του Τρίκι. Κάπως έτσι ακούγονταν στην αρχή. Η συνέχεια ήταν… απρόβλεπτη. Πραγματικά αχαρακτήριστοι. Εκεί που πιστεύεις ότι είναι άλλο ένα hypnagogic pop σχήμα και πας να τους τοποθετήσεις δίπλα στα βαρετά ονόματα του «είδους», προκύπτουν χιπ χοπ και δηλώνουν ότι ακούνε μόνο R&B. Μετά «πειράζουν» το Sweetest Taboo της Sade και παίζουν θόρυβο, γράφουν μουσική για το σόου του Dior (;) και λένε στη συνέντευξή τους ότι το καλύτερο νέο γκρουπ που άκουσαν είναι οι…Cocteau Twins. Κι οι ίδιοι αδυνατούν να ορίσουν τον ήχο τους, δημιουργούν από απόσταση (ο ένας ζει στο Λονδίνο κι η άλλη στο Βερολίνο), παίζουν απλά τη μουσική που τους αρέσει να ακούνε και γράφουν κομμάτια με συχνότητα Prince (στα ’80s). Οι δίσκοι τους (δύο άλμπουμ, το ένα από τους δίσκους-φετίχ της περσινής χρονιάς και δύο ep) είναι μοναδικά δείγματα μουσικής της «νέας εποχής», τα home βίντεό τους στο youtube φανερώνουν ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ και τα live τους είναι απίθανα, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση απ’ τους δίσκους. Το επόμενο (κανονικό) άλμπουμ τους θα κυκλοφορήσει την άνοιξη, έχουν στα σκαριά και κάποια ep, ετοιμάζουν dvd, όλα αυτά, παλιά και καινούργια θα ακουστούν στο live τους το Σάββατο το βράδυ στο Bios σε μια εμφάνιση για το ελληνικό κοινό που υπόσχονται ότι θα είναι αξέχαστη.
Larry Gus
Η περίπτωση του Larry Gus είναι μοναδική. Η Βέροια μια μέρα θα πρέπει να δώσει το όνομά του σε μια πλατεία και μία λεωφόρο και ο Βόλος να ονομάσει την παραλία Μελίδη. Και Larry Gus ένα σπέσιαλ εκμέκ. Toν Larry Gus τον γνώρισα μια βραδιά στο Μικρό Μουσικό μετά από μια σοκαριστική εμφάνιση [ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπα και… δεν έμοιαζε με τίποτα], είχε διασκευάσει Moondog, είχε παίξει το Girl You’re No Failure και μπόλικο τέκνο και μας είχε αφήσει άφωνους και τους δεκαπέντε που τον είχαμε δει. Ο Larry από τότε έχει γίνει μεγάλος και τρανός, έχει κάνει ένα σωρό live (όλα διαφορετικά μεταξύ τους), έχει βγάλει δύο άλμπουμ, το Iasmos [στο εξώφυλλο ταξιδεύει πάνω σε ένα τρένο που γράφει «2»] και το Stitches, ήδη κλασικό. Δεν ξέρω αν το Stitches είναι ο καλύτερος δίσκος που κυκλοφόρησε από ελληνική εταιρία τα τελευταία χρόνια, για μένα είναι ο αγαπημένος μου και αυτός που έχω ακούσει τις πιο πολλές φορές.
Ο Larry είναι απρόβλεπτος, έχει τρομερό δυναμικό, έχει σχεδόν έτοιμη νέα δουλειά που αναμένω με την ίδια λαχτάρα που περιμένω [χμμμ…] και του Burial και δεν θα αργήσει η μέρα που θα ασχολούνται όλοι μ’ αυτόν. Παγκοσμίως.
Το event ξεκινάει γύρω στις 8, οι πόρτες του υπογείου ανοίγουν στις 6, τα live θα ξεκινήσουν γύρω στις 10. Πριν τα live θα παίζουν μουσική οι Poplie-ers: Oksikemia, Spiral, Narita και Quietdrumming και μετά ο Haunted Dancehall.
Η είσοδος είναι 5 ευρώ."
M.HULOT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου