[ του Μ.Hulot ]
Είναι ελάχιστοι οι καλλιτέχνες των ‘00s που μπορούν να χαρακτηριστούν πρωτοπόροι, που δημιούργησαν ολόκληρη «σκηνή» με τον ήχο τους και κατάφεραν, από μια εκκεντρική, «διαταραγμένη» και απρόσιτη προσωπικότητα να γίνουν ένα από τα πιο σημαντικά νέα ονόματα του παρόντος. Ο Ariel Pink είναι ένας απ' αυτούς. Την εποχή που κυκλοφόρησε επίσημα το «Doldrums» στην Paw Tracks (την εταιρεία των Animal Collective) είχε ήδη υλικό για ένα σωρό άλμπουμ, τα οποία κυκλοφορούσε σε CD-R και κασέτες και είχε αποκτήσει ένα φανατικό κοινό που τον λάτρευε ή τον μισούσε. Το «Doldrums» ήταν σχεδόν σοκαριστικό. Ηχογραφημένο εξολοκλήρου στο δωμάτιό του, με ένα φτηνό μαγνητόφωνο, με κάποια βασικά όργανα να συνοδεύουν τη φωνή του και όλα τα beat να γίνονται με το στόμα (δεν υπάρχουν drums!), ήταν ένα μείγμα από οικείους ήχους που άκουγε στο ραδιόφωνο μεγαλώνοντας στο Λ.Α., με μια εντελώς σύγχρονη αντίληψη. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά έχουν αλλάξει πολλά και στον ίδιο και στον ήχο του. Το 2009 τον βρίσκει με πλήρες γκρουπ, τους Haunted Graffiti, με ένα σωρό νέες επιρροές (από heavy metal μέχρι αιθιοπική μουσική) και ένα live που μπορεί να χαρακτηριστεί μοναδική εμπειρία. Σε ένα πρόσφατο άρθρο του γραμμένο για τη LifΟ, ο John Maus τον χαρακτηρίζει τον «πιο σημαντικό punk μουσικό στον κόσμο». «Η μουσική του δημιουργεί κάθε φορά ένα καταδικό της κόσμο, έναν κόσμο εντελώς ξεχωριστό, επειδή ακόμα κι όταν είναι ριζοσπαστικά καινοτόμα θυμάται κάτι», λέει, συνεχίζοντας: «Ο Ariel Pink είναι, κατά πολλούς τρόπους, μία από τις πιο τραγικές φιγούρες που έχω συναντήσει ποτέ. Έχει μια βαθιά μελαγχολία και λύπη, απ' όπου έχει κερδίσει πολλά. Μία ευαισθησία στα βάσανα και στη χαρά ολόκληρου του κόσμου, απ' την οποία τον έχω δει να τρέμει. Έχω ακούσει τη φωνή του να σπάει και να κρατιέται να μην ξεσπάσει σε δάκρυα. Κάπως έτσι είναι και η φωνή του: η σπασμένη φωνή κάποιου που θέλει πολύ έντονα να κλάψει αλλά δεν το κάνει, και αυτό που την κάνει σημαντική είναι ακριβώς αυτά τα δάκρυα που δεν έρχονται ποτέ. Ακόμα κι όταν υπάρχει θυμός, μία χιουμοριστική μίμηση της φωνής ή ένα αστείο, υπάρχει πάντα μια ισχυρή συναίσθηση του τι σημαίνει να ζεις στο σημερινό κόσμο, μια ανομολόγητη και δυσπρόσιτη μελαγχολία για την παραδοξότητα αυτού του κόσμου. Είναι δύσκολο να μην το αγαπήσεις αυτό όποτε το συναντήσεις, είναι αδύνατο να του αντισταθείς». Οι Ariel Pink's Haunted Graffiti αυτήν τη στιγμή είναι σε παγκόσμια περιοδεία, παίζοντας σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ του πλανήτη κι επισκέπτονται την Αθήνα ακριβώς στο σωστό timing: λίγο πριν παρουσιάσουν το νέο άλμπουμ τους και πάρουν διαστάσεις... Animal Collective. Στην επόμενη περιοδεία τους θα είναι massive.
[ από τον Μ.Hulot ]
Είναι ελάχιστοι οι καλλιτέχνες των ‘00s που μπορούν να χαρακτηριστούν πρωτοπόροι, που δημιούργησαν ολόκληρη «σκηνή» με τον ήχο τους και κατάφεραν, από μια εκκεντρική, «διαταραγμένη» και απρόσιτη προσωπικότητα να γίνουν ένα από τα πιο σημαντικά νέα ονόματα του παρόντος. Ο Ariel Pink είναι ένας απ' αυτούς. Την εποχή που κυκλοφόρησε επίσημα το «Doldrums» στην Paw Tracks (την εταιρεία των Animal Collective) είχε ήδη υλικό για ένα σωρό άλμπουμ, τα οποία κυκλοφορούσε σε CD-R και κασέτες και είχε αποκτήσει ένα φανατικό κοινό που τον λάτρευε ή τον μισούσε. Το «Doldrums» ήταν σχεδόν σοκαριστικό. Ηχογραφημένο εξολοκλήρου στο δωμάτιό του, με ένα φτηνό μαγνητόφωνο, με κάποια βασικά όργανα να συνοδεύουν τη φωνή του και όλα τα beat να γίνονται με το στόμα (δεν υπάρχουν drums!), ήταν ένα μείγμα από οικείους ήχους που άκουγε στο ραδιόφωνο μεγαλώνοντας στο Λ.Α., με μια εντελώς σύγχρονη αντίληψη. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά έχουν αλλάξει πολλά και στον ίδιο και στον ήχο του. Το 2009 τον βρίσκει με πλήρες γκρουπ, τους Haunted Graffiti, με ένα σωρό νέες επιρροές (από heavy metal μέχρι αιθιοπική μουσική) και ένα live που μπορεί να χαρακτηριστεί μοναδική εμπειρία. Σε ένα πρόσφατο άρθρο του γραμμένο για τη LifΟ, ο John Maus τον χαρακτηρίζει τον «πιο σημαντικό punk μουσικό στον κόσμο». «Η μουσική του δημιουργεί κάθε φορά ένα καταδικό της κόσμο, έναν κόσμο εντελώς ξεχωριστό, επειδή ακόμα κι όταν είναι ριζοσπαστικά καινοτόμα θυμάται κάτι», λέει, συνεχίζοντας: «Ο Ariel Pink είναι, κατά πολλούς τρόπους, μία από τις πιο τραγικές φιγούρες που έχω συναντήσει ποτέ. Έχει μια βαθιά μελαγχολία και λύπη, απ' όπου έχει κερδίσει πολλά. Μία ευαισθησία στα βάσανα και στη χαρά ολόκληρου του κόσμου, απ' την οποία τον έχω δει να τρέμει. Έχω ακούσει τη φωνή του να σπάει και να κρατιέται να μην ξεσπάσει σε δάκρυα. Κάπως έτσι είναι και η φωνή του: η σπασμένη φωνή κάποιου που θέλει πολύ έντονα να κλάψει αλλά δεν το κάνει, και αυτό που την κάνει σημαντική είναι ακριβώς αυτά τα δάκρυα που δεν έρχονται ποτέ. Ακόμα κι όταν υπάρχει θυμός, μία χιουμοριστική μίμηση της φωνής ή ένα αστείο, υπάρχει πάντα μια ισχυρή συναίσθηση του τι σημαίνει να ζεις στο σημερινό κόσμο, μια ανομολόγητη και δυσπρόσιτη μελαγχολία για την παραδοξότητα αυτού του κόσμου. Είναι δύσκολο να μην το αγαπήσεις αυτό όποτε το συναντήσεις, είναι αδύνατο να του αντισταθείς». Οι Ariel Pink's Haunted Graffiti αυτήν τη στιγμή είναι σε παγκόσμια περιοδεία, παίζοντας σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ του πλανήτη κι επισκέπτονται την Αθήνα ακριβώς στο σωστό timing: λίγο πριν παρουσιάσουν το νέο άλμπουμ τους και πάρουν διαστάσεις... Animal Collective. Στην επόμενη περιοδεία τους θα είναι massive.
[ από τον Μ.Hulot ]
Το πρόγραμμα ξεκινάει ακριβώς στις 10 το βράδυ και με τη σειρά εμφανίζονται οι:
• Exposed By Observers
• Fulgeance
• Word of Mouth
• One Night Stands
• Ariel Pink's Haunted Graffiti
• Zomby
• DJ Quentin
• Mike Slott
παρασκευή 22/5, τεχνόπολη, γκάζι, με ελεύθερη είσοδο
Tην εξαιρετική παρουσίαση του M.Hulot απλά την προσκυνώ και το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι το preview.
Αriel Pink's Haunted Graffiti
THE DOLDRUMS
και το τελευταίο τους 7" ΕP
REMINISCENCES
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου