The Caretaker has made a Lynchian artform out of sampling, treating and looping traces of prewar pop, and Persistent Repetition Of Phrases is possibly his most coherent statement to date. Swathing its fragments of early 20th century tearoom croon and jazz in a sepia fug of static, crackle and reverb, the album is an achingly lyrical exploration of memory disorder. We said: "A sound which clings, with compelling morbidity, to things unattainable, to memories that seduce precisely because of the possibility they are entirely imaginary."
Αυτά γράφει το WIRE που το έχει Νο 10 στη φετεινή του λίστα. Εγώ από την άλλη το έχω στα albums εκτός λίστας γιατί a priori δεν έχει τίποτα να ανταγωνιστεί σε ετήσια βάση. Είναι από τα albums που μπαίνουν στα classics κατευθείαν. To BUG IN THE CITY το έχει στο Νο 2 και εμείς ευχαριστούμε τον manand που μας δίνει το link για preview. Είναι album που απογειώνεται στην audio έκδοση vinyl ή cd.
Persistent Repetition Of Phrases
Αυτά γράφει το WIRE που το έχει Νο 10 στη φετεινή του λίστα. Εγώ από την άλλη το έχω στα albums εκτός λίστας γιατί a priori δεν έχει τίποτα να ανταγωνιστεί σε ετήσια βάση. Είναι από τα albums που μπαίνουν στα classics κατευθείαν. To BUG IN THE CITY το έχει στο Νο 2 και εμείς ευχαριστούμε τον manand που μας δίνει το link για preview. Είναι album που απογειώνεται στην audio έκδοση vinyl ή cd.
Persistent Repetition Of Phrases
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου