19 Μαρ 2009

LIFO #150

"...Τώρα που καταρρέει η παράγκα του Αλογοσκούφη (με τους τσίγκινους θυρεούς τους αγορασμένους με δάνεια) αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να δώσει χαρακτήρα στη χώρα αυτή διεθνώς. Πέρα από τα νησιά, την όμορφη φύση κ.λπ. που τα διαχειρίζεται ένα δυσκίνητο και φτηνούτσικο τουριστικό σύστημα, είναι πια σαφές ότι είμαστε παλιοχαρακτήρες - ακόμα και στο ευρωπαϊκό κλαν: ψεύτες, αλαζόνες, λαμόγια. Από τον έσχατο μέχρι τον κυβερνήτη. Στο επιχειρείν, πέρα από μια χούφτα έντιμους ανθρώπους-νησιά με προσωπική πετριά, είμαστε γελοίοι - οι τραγελαφικές περιπτώσεις «επιτυχημένων» που περιγράφει με πύρινο σαπούνι το «Πρώτο Θέμα» κάθε Κυριακή (Ο Καραγκιόζης μπίζνεσμαν). Οπότε, μάλλον διά της ευθείας οδού μάλλον ποτέ δεν θα σταθεί διεθνώς αυτό το έθνος με τον προβληματικό ψυχισμό και τα δεκάδες συμπλέγματα που άφησε πίσω της η ανελευθερία. Και ποια είναι η πλάγια οδός; Έχω μόνο μια απάντηση: οι Καλλιτέχνες και οι τρελοί...

...Ναι, είμαι σίγουρος
ότι μόνο η Τέχνη και οι τρελοί μπορούν να ξαναβάλουν την Ελλάδα στο χάρτη - όχι το Κράτος που εξακολουθητικά αποδεικνύεται διεφθαρμένο. Μόνο που κι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς ότι όσα παραδείγματα αναφέραμε ανήκουν σε περασμένες εποχές και σήμερα, εν πολλοίς, η καλλιτεχνική Ελλάδα κινείται μεταξύ κοσμικότητας, μιμητισμού ή σαχλαμάρας..."

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ [απόσπασμα] στη LIFO #150.

[φωτό από τον lad in the big city]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου