my electronic week-end

Υ.Γ.
Ο novi_sad [αθέατος] τέσταρε την ηχητική δυνατότητα του παρνασσού για να μου υπενθυμίσει ότι είναι εκπληκτική-είχα να έρθω δεκαπέντε χρόνια από ένα ρεσιτάλ πιάνου ξαδέλφης μου. Για τον Fennesz ήμουν επιφυλακτικός. Θα τον άκουγα πρώτη φορά ζωντανά. Τα τελευταία του άλμπουμ ήταν βαρετά. Πήγα γιατί το διήμερο εισιτήριο του Hertz ήταν μόνο πέντε ευρώ πιο ακριβό. Τελικά το μαγικό ρεσιτάλ του με ηλεκτρική κιθάρα και λάπτοπ με συνεπήρε. Ο φίλος Β. που τον έχει δει πέντε φορές είπε ότι ήταν η καλύτερή του εμφάνιση. Αισθάνθηκα πολύ τυχερός. Η μέρα μου ήταν από το πρωί πολύ γεμάτη. Μεταξύ άλλων πέρασα πέντε ώρες με τον gutted στον τελευταίο μυστικό παράδεισο της αθήνας. Είπαμε τα μισά. Τα υπόλοιπα έμεναν για τον kode 9. Δεν άντεξα όμως μέχρι τη μία. Ήδη από τις οκτώ το απόγευμα το ανοιξιάτικο breeze το αισθανόμουν freeze. Κατέφυγα για μισή ώρα στον Άγιο Γιώργο Καρίκη όπου πέτυχα τους πρώτους χαιρετισμούς. Κάθισα για να ξεϊδρώσω και ήπια προληπτικά δύο ντεπόν. Έβγαλα φωτογραφίες τους πολυελαίους-τη νέα μου εμμονή. Και παρατήρησα την από έναν αιώνα μάχη ανατολής-δύσης για την ανέρευση ταυτότητας σαυτόν τον ρημαδοτόπο. Οι βυζαντινές αγιογραφίες-μάλλον του Κόντογλου- με δυτικότροπο διάκοσμο. Μανουάλια και κρυστάλλινοι πολυέλαιοι. Το θυμιατό που κρατούσε ο μαύρος διάκος. Οι βυζαντινοί ύμνοι με απόδοση δυτικής χορωδίας κρυμμένης στον καφασωτό γυναικονίτη. Στις δώδεκα ξεράθηκα στον ύπνο. Σήμερα στο Hertz εμφανίζεται η γαλλίδα ιέρεια της drone, Eliane Radigue. Στα 78 της πια, έρχεται για πρώτη-και ίσως τελευταία-φορά στην ελλάδα. Το σημαντικότερο πολιτιστικό γεγονός εδώ και καιρό που δεν του δόθηκε η πρέπουσα προβολή. Το πιο ωραίο συνοπτικό αφιέρωμα γι αυτήν το βρήκα εδώ.

& my acoustic work-week

Βγάζω καντίλες με τα song writting stuff. Εκτός από ευάλωτες περιόδους. Τώρα πρέπει να έφταιγε το ανοιξιάτικο βαρομετρικό, το μεγάλωμα της μέρας ή ίσως η πρώτη πεταλούδα που κάθισε στο τασάκι. Η Joanna Newsom είναι watermarked και οι δύο πηγές μου δεν μου το δίνουν [ούτε για προσωπική χρήση-ντροπή σας]. Ψάχνοντας μάταια διάφορα ανάλογα γκρεμοτσακίστηκα στον άγνωστό μου Bill Fay. Tο έχω ακούσει ήδη 20 ώρες που σημαίνει 10 φορές [τα μπεστ μου σπάνια τα έχω ακούσει πάνω από πέντε φορές]. 43 "high end" ακουστικά τραγούδια από ένα μοναχικό και ξεχασμένο άγγλο μουσικό. Το 1ο cd έχει 17 τράκς από την περίοδο 1970-71 που δεν είχαν κυκλοφορήσει και το 2ο 26 τρακς που έγραψε πέρυσι στο σπίτι του. Κορυφαίος λυρισμός με τη σωστή απόχρωση φωνής και γεμάτοι στίχοι. Το αποκαλεί Still Some Light αλλά είναι καθαρόαιμο Blinding Light. Η πραγματική έκπληξη της χρονιάς. [κλικ στο άρτγουερκ]
HIGHLY RECCOMENDED.

υ.γ. 2

Η Eliane Radigue ήταν μοναδική.
[φωτό με το κινητό μου νόκια ; 3,2mp]
Η πηγή ανταποκρίθηκε [αυτοβούλως] αφού διάβασε την ανάρτηση και ακούω Joanna Newsom [ευχαριστώ πηγή : επειδή διαβάζεις το μπλογγ [γιατί;] / επειδή μου εμπιστεύεσαι γουότερμάρκντ λινκς / επειδή είσαι φίλος ]. Όμως βρήκα κι άλλο λίνκ. [κλικ στο αρτγουερκ και πάρτο].