Το πισί μου έκανε κορδελάκια χθες. Όλα τα μηχανήματά μου τις τελευταίες μέρες. 21.30 παρασκευή βράδυ το αμάξι δεν παίρνει μπρος για το Bios. Χαλιέμαι απίστευτα γιατί ξέρω ότι έχει ηλεκτρολογικό πρόβλημα, προσωρινά διορθωμένο, και μάλλον ήρθε η στιγμή για να τα σκάσω [από αυτά που δεν έχω]. Να πάμε να μην πάμε, μήπως αργήσουμε και χάσουμε το μισό, τελικά αφού επέμενε η στ. βρήκαμε ταξί και πήγαμε. Το κονσέρτο ξεκίνησε με μία ώρα καθυστέρηση. Και η εμπειρία ήταν πολύ μέτρια-για το δικό μου μέσο μουσικό αυτί τουλάχιστον γιατί η γεμάτη αίθουσα στο τέλος χειροκρότησε ενθουσιασμένη. Ως Vladislav delay μου αρέσει, ως Luomo καθόλου. Πήγαινα κάπως επιφυλακτικά αλλά με μεγάλες προσδοκίες. Κάποιες στιγμές κατάφερα να μπω στο αχρονικό ταξίδι του κουαρτέτου. Αλλά αυτό το ημι-improvisation που επιχείρησαν μου φάνηκε τελικά πολύ προσχεδιασμένο και ημιτελές. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τα 15 ευρώ[επί 2] που δεν έπιασαν τόπο και τα 15 ευρώ ταξί[αλέ γετούγ]. Το παραμύθι στο τρίτο ήταν επίσης απογοητευτικό. Για την ακρίβεια η κινέζικη μουσική, που συνόδευε την αφήγηση της άννας σακαλή για τον μικρό τσεν και το μαγικό ύφασμα, ήταν πολύ εκνευριστική με αυτές τις νότες από το έγχορδο που πάλονται μέχρι να σβήσουν.
Το σάββατο χάθηκε πάλι άδοξα. Κατάφερα να βρω τον κ.σπύρο τον ηλεκτρολόγο. Θα ερχόταν στις 17.30 οπότε στο 3ωρο που μεσολαβούσε κατεβήκαμε με ένα φίλο για καφέ στο κέντρο. Δεν ήθελε να πάμε στο Bios [που είχε και το meet market] οπότε περιπλανηθήκαμε στου ψυρρή [όπου με κουτσούλισε και η πρώτη δεκαοχτούρα για φέτος]. Διαπίστωσα ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα καλό καφέ. Η γειτονιά μου αρέσει που έκατσε στα κυβικά της και προσπαθεί να βρει μία πιο ουσιαστική ταυτότητα. Με απογοήτευσε η αρχιτεκτονική προσέγγιση των παρεμβάσεων-που θυμίζει ξεπατικούρα από τεύχη του γουόλπέϊπερ του ενενήντα-με αποκορύφωμα το έκτρωμα του ασλάνη. Αφού ήπιαμε μία σοκολάτα στα γρήγορα με γύρισε στο ραντεβού με τον κ.σπύρο. Τελικά στις 19.00 ο κ. σπύρος μου ανακοίνωσε πως το αμάξι είχε μείνει από βενζίνη [...]. Αποφασίσαμε με τη στ. να δούμε ταινία στο ντιβιντί. Το ντιβιντί-σιντί-εμπιθρί-...-πλέϊρερ τα έπαιξε [και το μινι χάϊ φάϊ είναι για σέρβισ]. Έτσι κάναμε λίγο ζάπινγκ στην τιβι-μετά από μήνες-και η τηλεοπτική κατάθλιψη μας οδήγησε στο κρεβάτι να ακούμε κλασσική στο τρίτο από το κινητό, και διαβάζοντας-εγώ το φαντασιακό σημαίνον: ψυχανάλυση και σινεμά του Κριστιάν Μέτζ και η στ. το Μαράν Αθά του Θωμά Ψύρρα.
Την κυριακή τα έπαιξε το πισί. Η ανάρτηση για τον λάρυ γκας έμεινε στη μέση, μόνο με το νέο βίντεό του. Μία πρόσκληση για γεύμα στου βυρίνη μας έβγαλε από το σπίτι και μας οδήγησε ξανά στο σπίτι από το σπασομπάκιασμα. Μετά από 3ωρη σιέστα ετοιμαστήκαμε να πάμε στο ειδεχθές μωλ-εκεί έκλεισε η παρέα να δούμε το άβαταρ. Αυτό που έμεινε από τα 30 ευρώ της ταινίας [12 το εισιτήριο-επί δυο , 3 το αναψυκτικό, 3 το παρκινγκ] ήταν τα 3D γυαλιά που θα καταλήξουν στα σκουπίδια. Έτσι έκλεισε και η κυριακή αφήνοντάς μου ένα τεράστιο κενό.
Σήμερα σκέφτηκα πως τελικά η αιτία για αυτή την αίσθηση του χαμένου ήταν ένα όνειρο που είδα και η ερμηνεία που έδωσα. Αν και δεν είχε να κάνει με την πρωταρχική σκηνή, ήταν πυρηνικό. Με αυτή την γεύση του πικρού ακούω από το πρωί το νέο των ωτέχρ και τακτοποιώ στο σπίτι τα προσωπικά μου πράγματα. Αύριο θα έρθει πρώτη φορά στο σπίτι η Εσθήρ-αποφασίσαμε να πάρουμε μία κυρία να βοηθάει στην καθαριότητα. Στο γραφείο μου έχει πέσει βόμβα οπότε πρέπει να ξεσκαρτάρω. Επίσης θα πάω το απόγευμα τα ρούχα που έχουμε μαζέψει στην ψυχιατρική κλινική του σωτηρία [όλες οι ψυχιατρικές κλινικές έχουν ανάγκη ρουχισμό για τους ασθενείς] και θα επισκεφτώ την γιαγιά μου στο πατρικό μετά από μία βδομάδα [είμαι ο μόνος άνθρωπος που έχει]. Χαίρομαι για το δείπνο της τετάρτης στο σπίτι. Θα είναι νέοι αγαπημένοι φίλοι που θα βρεθούμε μαζί μετά από καιρό. [Θα κόψουμε και βασιλόπιτα-την πρώτη που θα κόψουμε στο σπίτι].
Έχει νόημα ύπαρξης αυτή η ανάρτηση; Όχι [πέρα από το βίντεο του λάρυ γκας και το λινκ των ωτεχρ που έχει διαρρεύσει παντού].
Is Ignorance A Bliss?
Το σάββατο χάθηκε πάλι άδοξα. Κατάφερα να βρω τον κ.σπύρο τον ηλεκτρολόγο. Θα ερχόταν στις 17.30 οπότε στο 3ωρο που μεσολαβούσε κατεβήκαμε με ένα φίλο για καφέ στο κέντρο. Δεν ήθελε να πάμε στο Bios [που είχε και το meet market] οπότε περιπλανηθήκαμε στου ψυρρή [όπου με κουτσούλισε και η πρώτη δεκαοχτούρα για φέτος]. Διαπίστωσα ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα καλό καφέ. Η γειτονιά μου αρέσει που έκατσε στα κυβικά της και προσπαθεί να βρει μία πιο ουσιαστική ταυτότητα. Με απογοήτευσε η αρχιτεκτονική προσέγγιση των παρεμβάσεων-που θυμίζει ξεπατικούρα από τεύχη του γουόλπέϊπερ του ενενήντα-με αποκορύφωμα το έκτρωμα του ασλάνη. Αφού ήπιαμε μία σοκολάτα στα γρήγορα με γύρισε στο ραντεβού με τον κ.σπύρο. Τελικά στις 19.00 ο κ. σπύρος μου ανακοίνωσε πως το αμάξι είχε μείνει από βενζίνη [...]. Αποφασίσαμε με τη στ. να δούμε ταινία στο ντιβιντί. Το ντιβιντί-σιντί-εμπιθρί-...-πλέϊρερ τα έπαιξε [και το μινι χάϊ φάϊ είναι για σέρβισ]. Έτσι κάναμε λίγο ζάπινγκ στην τιβι-μετά από μήνες-και η τηλεοπτική κατάθλιψη μας οδήγησε στο κρεβάτι να ακούμε κλασσική στο τρίτο από το κινητό, και διαβάζοντας-εγώ το φαντασιακό σημαίνον: ψυχανάλυση και σινεμά του Κριστιάν Μέτζ και η στ. το Μαράν Αθά του Θωμά Ψύρρα.
Την κυριακή τα έπαιξε το πισί. Η ανάρτηση για τον λάρυ γκας έμεινε στη μέση, μόνο με το νέο βίντεό του. Μία πρόσκληση για γεύμα στου βυρίνη μας έβγαλε από το σπίτι και μας οδήγησε ξανά στο σπίτι από το σπασομπάκιασμα. Μετά από 3ωρη σιέστα ετοιμαστήκαμε να πάμε στο ειδεχθές μωλ-εκεί έκλεισε η παρέα να δούμε το άβαταρ. Αυτό που έμεινε από τα 30 ευρώ της ταινίας [12 το εισιτήριο-επί δυο , 3 το αναψυκτικό, 3 το παρκινγκ] ήταν τα 3D γυαλιά που θα καταλήξουν στα σκουπίδια. Έτσι έκλεισε και η κυριακή αφήνοντάς μου ένα τεράστιο κενό.
Σήμερα σκέφτηκα πως τελικά η αιτία για αυτή την αίσθηση του χαμένου ήταν ένα όνειρο που είδα και η ερμηνεία που έδωσα. Αν και δεν είχε να κάνει με την πρωταρχική σκηνή, ήταν πυρηνικό. Με αυτή την γεύση του πικρού ακούω από το πρωί το νέο των ωτέχρ και τακτοποιώ στο σπίτι τα προσωπικά μου πράγματα. Αύριο θα έρθει πρώτη φορά στο σπίτι η Εσθήρ-αποφασίσαμε να πάρουμε μία κυρία να βοηθάει στην καθαριότητα. Στο γραφείο μου έχει πέσει βόμβα οπότε πρέπει να ξεσκαρτάρω. Επίσης θα πάω το απόγευμα τα ρούχα που έχουμε μαζέψει στην ψυχιατρική κλινική του σωτηρία [όλες οι ψυχιατρικές κλινικές έχουν ανάγκη ρουχισμό για τους ασθενείς] και θα επισκεφτώ την γιαγιά μου στο πατρικό μετά από μία βδομάδα [είμαι ο μόνος άνθρωπος που έχει]. Χαίρομαι για το δείπνο της τετάρτης στο σπίτι. Θα είναι νέοι αγαπημένοι φίλοι που θα βρεθούμε μαζί μετά από καιρό. [Θα κόψουμε και βασιλόπιτα-την πρώτη που θα κόψουμε στο σπίτι].
Έχει νόημα ύπαρξης αυτή η ανάρτηση; Όχι [πέρα από το βίντεο του λάρυ γκας και το λινκ των ωτεχρ που έχει διαρρεύσει παντού].
Is Ignorance A Bliss?
υ.γ. ο φίλος gutted μας ενημερώνει ότι το λινκ ωτέχρ είναι μούφα / δύο μήνες πριν την επίσημη κυκλοφορία ήταν πολύ για να ναι αληθινό / πάντως ότι και αν είναι, είναι καλό. Is Ignorance A Bliss?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου