γιατι το vertigo

Το περιοδικό Sight & Sound: The International Film Magazine το εκδίδει το Βρετανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο [BFI] από το 1932. Το 1952 ξεκίνησε, με συχνότητα δεκαετίας, να κάνει μία διεθνή ψηφοφορία για την καλύτερη ταινία όλων των εποχών, αντικειμενοποιώντας με τον πιο δημοκρατικό τρόπο την κινηματογραφική υποκειμενικότητα. Οι ψηφοφόροι, που επιλέγονται από το BFI, είναι κριτικοί, συγγραφείς, ακαδημαϊκοί, επιμελητές φεστιβάλ, διανομείς κ.α. Καθένας αποστέλλει όποιες 10 ταινίες θεωρεί καλύτερες, χωρίς να έχει σημασία η σειρά προτίμησης. Το 2012 ήταν η 7η ψηφοφορία η οποία είχε και την πολυπληθέστερη συμμετοχή. Προσκλήθηκαν 1000 κριτικοί απόλη την υδρόγειο και απάντησαν 846. Στην 1η θέση είναι το Vertigo με 191 ψήφους και στη 2η το Citizen Kane με 147 ψήφους. Η υψηλότερη θέση για ελληνική ταινία είναι η 102η για το Θίασο με 16 ψήφους,  ενώ άλλες ελληνικές ταινίες είναι το Τοπίο στην ομίχλη στην 377η θέση με 4 ψήφους, και στην τελευταία θέση Tο βλέμμα του Οδυσσέα, Attenberg, Κυνόδοντας και The Ground, με 1 ψήφο το καθένα. Από το 1992 ξεκίνησε και μία ανεξάρτητη ψηφοφορία αποκλειστικά από σκηνοθέτες. Φέτος ψήφισαν 358 σκηνοθέτες και στη 1η θέση είναι το Tokyo Story, στη 2η το 2001: A Space Odyssey μαζί με το Citizen Kane, ενώ το Verigo στην 7η θέση. Οι καλύτερες ελληνικές ταινίες στη ψηφοφορία των σκηνοθετών είναι ο Θίασος στη 132η θέση με 5 ψήφους, το Τοπίο στην Ομίχλη στην 224η θέση με 3 ψήφους και Τριλογια: Το λιβάδι που δακρύζει στη τελευταία θέση με 1 ψήφο. Οι έλληνες που ψήφισαν, ως κριτικοί ή ως σκηνοθέτες, ήταν μόνο πέντε: Athina Rachel Tsangari  Director  Greece,  Dan Georgakas  Academic US-Greece, David Panos  Director UK-Greece, Dimitri Eipides  Programmer  Greece, Van Papadopoulos  Programmer  US-Greece. Κανένας από τους έλληνες δεν ψήφισε το βερτιγγο ή κάποια ελληνική ταινία. [ Για όποιον ενδιαφέρεται, τα πάντα για τη φετεινή ψηφοφορία εδώ και για τις 6 προηγουμενες δεκαετιες εδώ ] Ενώ το Citizen Kane ήταν από το 1962 στην πρώτη θέση διαρκώς, το Vertigo μπήκε στη πρώτη δεκάδα μόλις από το 1982,  το 2002 ήταν δεύτερο για να φτάσει στην πρωτιά το 2012. Φαίνεται δηλαδή ότι, ενώ είναι ένα φιλμ του 1958, άρχισε να αναγνωρίζεται η αξία του από νεότερης ηλικίας κριτικούς και σκηνοθέτες. Και αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι είναι όχι τόσο η πρώτη θέση όσο το γιατί να είναι μία από τις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών. Το είχα πρωτοδεί σε μικρή σχετικά ηλικία τότε που σαφώς δεν μπορούσα να εκτιμήσω "ακαδημαϊκά" την  σπουδαιότητα μιας ταινίας και τότε επίσης που τα φιλμ νουάρ δεν μου έλεγαν κάτι[ούτε τώρα μου λένε κάτι]. Έτσι η χθεσινοβραδυνή πρόταση για προβολή σε σπίτι με προτζέκτορα και σαράουντ και όλα τα σχετικά της φουλ εξτρα τελευταίας έκδοσης του φιλμ και το κυριότερο με after κριτική και ανάλυση ήταν μία καλή ευκαιρία για να λύσω την απορία. Τελικά λόγω κάποιου ατυχήματος η κόπια δεν εμφανίστηκε και τιμής ένεκεν προβλήφηθηκε η ταινία του Χίτσκοκ Family Plot. Η ακόλουθη ανάλυση έγινε πρωτίστως από τον ψυχαναλυτικό λόγο ο οποίος ούτως ή άλλως βρίσκει κινηματογραφικό βήμα στο σινεμά του Χιτσκοκ. Και αυτή η ανάρτηση δεν βρήκε το σκοπό της και εξαντλείται μόνο στα στατιστικά.