OUGH! #02 [ + πανθεον #02 ]

Το Σάββατο 24/11/2012 στις 21.30 στο BIOS και στα επιλεγμένα σημεία διανομής, κυκλοφορεί παράλληλα με την ηλεκτρονική του έκδοση το 2ο έντυπο τεύχος του OUGH!, με θεματικό αφιέρωμα τις "μεταφορές" [transport].

Η οικονoμική κρίση είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, με πρώτα θύματα τη νέα γενιά, τη γενιά των 700 ευρώ. Η πραγματική ζωή όμως δεν μεταφράζεται με οικονομικούς όρους. Η γενιά αυτή καλείται τώρα να επιβιώσει με 586 ευρώ[μεικτά]. Όπως τραγουδάει και ο The Boy "μας μεγάλωσαν δυο λευκές κατσαρίδες που γνωρίστηκαν το 73 στο πολυτεχνείο". Όσο κι αν χτυπηθεί οικονομικά από το τοξικό σύστημα, κανένας δεν θα της κλέψει τη χαρά της ζωής και της δημιουργίας. 
Όλα τα άλλα είναι απλά λόγια του ασημένιου καναπέ. 

THE BOY_BEFORE_2012

https://rapidshare.com/#!download|530p9|3822274370|The%20Boy-Before.zip|289887|0|0

Larry Gus - Silent Congas

Από αλλού το περίμενα από αλλού μούρθε. Η πρώτη ανάρτηση στο τελευταίο new music του FACT είναι ο λάρυγγας με υπερθετική κριτική: "Larry Gus' soul-heavy compositions have the crate digging sensibility of those of revered producer Madlib" [και λινκ την συνέντευξη του στο ελληνικό μπλογκ 06:00 am] Επίσης μας δίνεται από την DFA για δωρεάν download γι αυτό σπεύστε να το προλάβετε όσο ισχύει. Ο δικός μας mel έκανε ένα απόλυτα mind fucking άλμπουμ εμπνεόμενος από το λογοτεχνικό δομισμό του περιορισμού των Perec και Queneau και artwork την αγροτική Βέροια. Διαστροφή. HIGHLY RECOMMENDED.

γιατι το vertigo

Το περιοδικό Sight & Sound: The International Film Magazine το εκδίδει το Βρετανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο [BFI] από το 1932. Το 1952 ξεκίνησε, με συχνότητα δεκαετίας, να κάνει μία διεθνή ψηφοφορία για την καλύτερη ταινία όλων των εποχών, αντικειμενοποιώντας με τον πιο δημοκρατικό τρόπο την κινηματογραφική υποκειμενικότητα. Οι ψηφοφόροι, που επιλέγονται από το BFI, είναι κριτικοί, συγγραφείς, ακαδημαϊκοί, επιμελητές φεστιβάλ, διανομείς κ.α. Καθένας αποστέλλει όποιες 10 ταινίες θεωρεί καλύτερες, χωρίς να έχει σημασία η σειρά προτίμησης. Το 2012 ήταν η 7η ψηφοφορία η οποία είχε και την πολυπληθέστερη συμμετοχή. Προσκλήθηκαν 1000 κριτικοί απόλη την υδρόγειο και απάντησαν 846. Στην 1η θέση είναι το Vertigo με 191 ψήφους και στη 2η το Citizen Kane με 147 ψήφους. Η υψηλότερη θέση για ελληνική ταινία είναι η 102η για το Θίασο με 16 ψήφους,  ενώ άλλες ελληνικές ταινίες είναι το Τοπίο στην ομίχλη στην 377η θέση με 4 ψήφους, και στην τελευταία θέση Tο βλέμμα του Οδυσσέα, Attenberg, Κυνόδοντας και The Ground, με 1 ψήφο το καθένα. Από το 1992 ξεκίνησε και μία ανεξάρτητη ψηφοφορία αποκλειστικά από σκηνοθέτες. Φέτος ψήφισαν 358 σκηνοθέτες και στη 1η θέση είναι το Tokyo Story, στη 2η το 2001: A Space Odyssey μαζί με το Citizen Kane, ενώ το Verigo στην 7η θέση. Οι καλύτερες ελληνικές ταινίες στη ψηφοφορία των σκηνοθετών είναι ο Θίασος στη 132η θέση με 5 ψήφους, το Τοπίο στην Ομίχλη στην 224η θέση με 3 ψήφους και Τριλογια: Το λιβάδι που δακρύζει στη τελευταία θέση με 1 ψήφο. Οι έλληνες που ψήφισαν, ως κριτικοί ή ως σκηνοθέτες, ήταν μόνο πέντε: Athina Rachel Tsangari  Director  Greece,  Dan Georgakas  Academic US-Greece, David Panos  Director UK-Greece, Dimitri Eipides  Programmer  Greece, Van Papadopoulos  Programmer  US-Greece. Κανένας από τους έλληνες δεν ψήφισε το βερτιγγο ή κάποια ελληνική ταινία. [ Για όποιον ενδιαφέρεται, τα πάντα για τη φετεινή ψηφοφορία εδώ και για τις 6 προηγουμενες δεκαετιες εδώ ] Ενώ το Citizen Kane ήταν από το 1962 στην πρώτη θέση διαρκώς, το Vertigo μπήκε στη πρώτη δεκάδα μόλις από το 1982,  το 2002 ήταν δεύτερο για να φτάσει στην πρωτιά το 2012. Φαίνεται δηλαδή ότι, ενώ είναι ένα φιλμ του 1958, άρχισε να αναγνωρίζεται η αξία του από νεότερης ηλικίας κριτικούς και σκηνοθέτες. Και αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι είναι όχι τόσο η πρώτη θέση όσο το γιατί να είναι μία από τις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών. Το είχα πρωτοδεί σε μικρή σχετικά ηλικία τότε που σαφώς δεν μπορούσα να εκτιμήσω "ακαδημαϊκά" την  σπουδαιότητα μιας ταινίας και τότε επίσης που τα φιλμ νουάρ δεν μου έλεγαν κάτι[ούτε τώρα μου λένε κάτι]. Έτσι η χθεσινοβραδυνή πρόταση για προβολή σε σπίτι με προτζέκτορα και σαράουντ και όλα τα σχετικά της φουλ εξτρα τελευταίας έκδοσης του φιλμ και το κυριότερο με after κριτική και ανάλυση ήταν μία καλή ευκαιρία για να λύσω την απορία. Τελικά λόγω κάποιου ατυχήματος η κόπια δεν εμφανίστηκε και τιμής ένεκεν προβλήφηθηκε η ταινία του Χίτσκοκ Family Plot. Η ακόλουθη ανάλυση έγινε πρωτίστως από τον ψυχαναλυτικό λόγο ο οποίος ούτως ή άλλως βρίσκει κινηματογραφικό βήμα στο σινεμά του Χιτσκοκ. Και αυτή η ανάρτηση δεν βρήκε το σκοπό της και εξαντλείται μόνο στα στατιστικά. 

χολλυ τεκ

H Holly Herndon μόλις τελείωσε το σχολείο στη γενέτειρά της το Τεννεσύ, πήγε για λίγα χρόνια στο Βερολίνο όπου βούτηξε στον ωκεανό της techno σκηνής ως clubber, dj και performer. Λίγα χρόνια μετά επέστρεψε στην Αμερική για να σπουδάσει ηλεκτρονική μουσική και αυτή τη στιγμή κάνει το διδακτορικό της στο Stanford στο San Fransisco, του οποίου το θέμα και άλλα για τη δουλειά της βρίσκουμε στο site της. Η Holly Herndon, που έχει εμπεδώσει ακαδημαικά όλη την avant-garde πειραματική ηλεκτρονική ιστορία και βιωματικά την techno μουσική, εκφράζεται μέσα από το πρόγραμμα Max/MSP για να ερμηνεύσει τη σχέση του ανθρώπου με το νέο του περιβάλλον που είναι το ψηφιακό. Το Movement, σε κάποια tracks είναι conceptual και ακουστικό ενώ σε κάποια πιο χορευτικό. Η πειραματική προσέγγιση που έχει για το σώμα και το μυαλό σε κανένα σημείο δεν γίνεται διανοητικό άκουσμα αφού μονίμως σε ξαφνιάζει με έναν αποπροσανατολισμό που σου καθηλώνει την προσοχή. Είναι ένα ανάλογο της πρώιμης Bjork των 90'ς χωρίς να ξέρουμε βέβαια αν η Holly Herndon θα εξελιχθεί σε Bjork των 10'ς. Σίγουρα όμως το Movement είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας που διανύουμε. Η προηγούμενη καθαρά experimental δουλειά της είναι η κασσέτα CAR η οποία είναι ένα τρακ 48 λεπτών με επεξεργασμένους ήχους από το αμάξι της ένα Toyota Matrix. Η ιδέα της ήρθε όταν η δισκογραφική της ζήτησε να κάνει μία κασσέτα με ελεύθερο θέμα και η Holly Herndon, που από μία έρευνα είδε ότι οι περισσότεροι στην Αμερική ακούνε τις κασσέτες στα αυτοκίνητά τους, έκανε το CAR.

το εγχειριδιο του διαδηλωτη

Επικαιροποιημένες νομικές συμβουλές για διαδηλωτές 

Ημερομηνία: 05/11/2012 

Συγγραφέας: left.gr 

Το κείμενο που ακολουθεί περιέχει επικαιροποιημένες νομικές συμβουλές για διαδηλωτές. Διαβάστε το και διαδώστε το με κάθε τρόπο. Επικολλήστε το σε προφίλ και ομάδες στο facebook, να ενημερωθούν όσοι περισσότεροι συμπολίτες γίνεται. 
(Τηλέφωνο της Ομάδας Νομικής Υποστήριξης: 210-3829910)

μουτουαουα

Οι Mutwawa πιθανότατα να προφέρονται διαφορετικά αλλά το μουτουάουα μου αρέσει γιατί με παραπέμπει σε κάτι πρωτόγονο, αφρικανικό και εξωκοσμικό όπως το bruit de fond του ηλεκτρονικού τους ήχου και η μασκαρεμένη τους εμφάνιση. Είναι ένα duo από τη μικρή πόλη Richmond, την πρωτεύουσας της καπνοπολιτείας Virginia, η οποία παρά το μικρό της μέγεθος έχει πολύ δυνατή underground σκηνή noise από την οποία και ξεπήδησαν οι Mutwawa. Ο Gary Stevens κόβει με τα pedals και ο Jason Hodges ράβει με τα samplers έναν ήχο αρκετά επίπεδο μεν, πολύ δυνατό δε, ακόμα και στην χαμηλή ένταση. Το αποτέλεσμα είναι ηλεκτρισμένο και μη εύκολα κατατάξιμο. Χορευτικό noise με tribal ρυθμό; Ένας πιο ειδικός μπορεί να αναλύσει τα συνθετικά της μουσικής τους και να κάνει τις αναγωγές. Οι Mutwawa από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 3 κασσέτες. Αγαπημένα μου tracks είναι: από την τελευταία κασσέτα του 2012 Lamashtu Pazuzu το ομότιτλο και το Epsilon Eridani, από την κασσέτα του 2011 Mayan Mutations το ομότιτλο και από την πρώτη κασσέτα Necro Zulu το Radio Cambodia. Και τις τρεις κασέτες, που είναι sold out, τις δίνουν για δωρεάν download  εδώ. 

η νυχτα εχει χιλιες κραυγες

Το βιβλίο "Final Exit: The Practicalities of Self-Deliverance and Assisted Suicide for the Dying" του Derek Humphry κυκλοφόρησε το 1991 και έγινε διεθνές best seller.  Ο Derek Humphry είχε βοηθήσει τη γυναίκα του Jean που βρισκόταν στο τελικό στάδιο καρκίνου μαστού να τερματίσει την επώδυνη ζωή της και το περιγράφει στο πρώτο του βιβλίο «Jean’s Way». Με το Final Exit  ήθελε να προσφέρει όλο το know how της ευθανασίας, αν και ουσιαστικά είναι εγχειρίδιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε θέλει να αυτοκτονήσει με επιτυχία. Η θύελλα αντιδράσεων που προξένησε είναι επική, όχι μόνο σε εκείνα τα χρόνια που η επιστημονική εγχειρηματικότητα έθετε καινούργια ζητήματα βιοηθικής αλλά και σήμερα, είκοσι χρόνια μετά. Στη Γαλλία απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του. Στην Ελλάδα δεν επιχείρησε να το εκδόσει κάποιος, εκτός και αν είναι ήδη καταχωρημένο στην ελληνική λίστα με τα απογορευμένα βιβλία. Ο Derek Humphry, που είναι σημαντική προσωπικότητα στον καυτό διεθνή διάλογο περί βιοηθικής, προσέθετε νέο υλικό στις επόμενες εκδόσεις και το 2000 έκανε μία ανεξάρτητη συμπληρωματική έκδοση, το "Supplement to Final Exit", όπου περιγράφει την ασφυξία με εισπνοή αέριου ήλιου ως ιδανική εναλλακτική "τελικής εξόδου" χωρίς τη χρήση φαρμάκων "κόκκινης συνταγής". Ο Umberto, εμπνεόμενος από το έργο του Derek Humphry, έκανε πέρυσι το Νοέμβριο ένα 12" βινύλιο που έχει μόνο μία πλευρά και μόνο ένα κομμάτι διάρκειας 15 λεπτών, το Final Exit. Στο artwork φωτογραφίζεται η ασφυξία με αέριο ήλιο ενός νέου άνδρα ενώ πάνω στη μία πλευρά του βινυλίου απεικονίζεται η κοπέλα που κρατάει το χέρι του αυτόχειρα του εξωφύλλου και είναι και αυτή στη δική της σακούλα ασφυξίας. Δεύτερη πλευρά δεν υπάρχει γιατί, όπως αναφέρει σαρκαστικά, και να υπήρχε "ποιος θα σου γυρίσει το δίσκο;"

τερανγκα

Teranga σημαίνει φιλοξενία. Για την ακρίβεια μεταφράζεται ως φιλοξενία γιατί σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα, πολύ κοντά ενδεχομένως σε αυτό που ήταν κάποτε η ελληνική φιλοξενία[τότε που ως Ξένιος Ζευς δεν θα ονοματοδοτούνταν μία αστυνομική εκστρατεία εκκαθάρισης ξένων]. To teranga είναι λέξη της γλώσσας wolof που είναι η τοπική γλώσσα της Σενεγάλης [γιατί επίσημη γλώσσα είναι τα γαλλικά] και κάποιων γειτονικών περιοχών στη Γκάμπια και τη Μαυριτανία. Κάποτε οι γουόλοφ ήταν διακριτή εθνότητα μέσα στα γεωγραφικά όρια της γουόλοφ αυτοκρατορίας έως ότου αυτή έγινε γαλλική αποικία. Παρόλα αυτά διατηρεί τις εθνικές της παραδόσεις, αναπόσπαστο κομμάτι των οποίων είναι το teranga. Είναι περισσότερο μία στάση ζωής, μία υψηλή κοινωνική αξία και κατ επέκταση μία δήλωση περηφάνειας. Στο πρακτικό κομμάτι κάθε ξένος που βρίσκεται σε ανάγκη ή χρειάζεται βοήθεια ή είναι απλά επισκέπτης, η οικόγενεια τον καλωσορίζει και τον φιλεύει απλόχερα σε βάρος της δικής βολής. Θα μείνει στο καλύτερο δωμάτιο του σπιτιού, θα του παράσχουν όλες τις ανέσεις και θα φάει το καλύτερο φαγητό σε ποιότητα και ποσότητα και αριθμό γευμάτων. Όσο φτωχή και αν είναι η οικογένεια. Είναι μία κατάσταση δούναι και λαβείν στην περίπτωση που αυτοί ή τα παιδιά τους βρεθούν σε αντίστοιχη δύσκολη κατάσταση. Ο όρος είναι κάπως σαν trademark και συναντάται πολύ στο εξωτερικό σε μέρη εστίασης. Στην Αθήνα ήρθε από τον Αδαμάντιο Καφετζή.

οι μπεττυ

Οι Μπέττυ χειρίζεται μαεστρικά τα σάμπλερς και τα πένταλς εφφέκτς αλλά ξέρει και κιθάρα. Ιμπροβιζάρει αλανιάρικα και ενίοτε περκασιονάρει. Όταν βαριέται να είναι ρυθμική κάνει νόιζ. Και ρεμπέτισσσα και ελαφρολαικιά αλλά και μελετημένη στα κλασσικά. Σερφάρει με άνεση στα βραχέα του '50 φλερτάροντας τα άμπιεντ τιτιβίσματα της καρδερίνας. Οι Μπέττυ έχει δέσει, έχει σφίξει απόταν την πρωτογνώρισα αλλά και απόταν απέκτησε κασσέτα. Οι Μπέττυ έχει γίνει σκληροί γκόμενα. Έχει πίρσινγκ αλλά φοράει και κόκκινο κραγιόνι. Την είδα χθες μετά από δυο χρόνια. Οι Μπέττυ έγινε απρόβλεπτοι. Έκανε ένα σπλιτ μπακ του μπακ στα εγκαίνια στα γιούρια. Προσγειώθηκε με προγκρεσιβ ακουστικά τραγουδώντας ελληνικά. Και ενώ τα εξάρχεια μύριζαν σπέρμα από τα υγρά αρσενικά άνθη της χαρουπιάς οι Μπέττυ κρατούσε αείλανθους και γαιδουράγκαθα.  Οι Μπέττυ είναι μοναδικοί και αν ήταν αλλού θα ήταν μεγάλοι σταρ. Οι Μπέττυ Λουπ Λουπ τάχει όλα: Φέισμπουκ, Μπλογγ, Μπάντκαμπ.