ΤΕΦΛΟΝ σήμερα @ DA SEIN

Η slam poetry βραδυά του TEΦΛΟΝ στα Yuria 09 ήταν μία συμβαν-τική γροθιά στο αθηναϊκό αστικό στομάχι. Η ιδιομορφία της slam poetry δεν είναι ο γραπτός λόγος- ποίημα αλλά η απαγγελία του, που παίρνει την μορφή της ελεύθερης έκφρασης [περφόρμανσ], δίνοντας μία πολλαπλή διάσταση στο ποιητικό σημαίνον που διαδραματίζεται πλέον πάνω και μέσα στην "άλλη σκηνή". Η slam poetry βραδυά του ΤΕΦΛΟΝ δεν είχε το διαγωνιστικό κομμάτι της υπόθεσης-το δεύτερο χαρακτηριστικό του είδους- αλλά την επαφή με το κοινό. Απόψε στο DA SEIN, Σολωμού 12-πλατεία εξαρχείων, στις 20.30 θα γίνει η επίσημη παρουσίαση του τεύχους #2 του περιοδικού ΤΕΦΛΟΝ. Δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ τελικά. Σκόπευα να ζητήσω να απαγγείλω ένα από τα ποιήματα για να ισοφαρίσω μία τραυματική εμπειρία από το ποιητικό παρελθόν μου. Το καλοκαίρι της πέμπτης δημοτικού είχα υποστεί ψυχολογική κακοποίηση από την μητέρα μου. Δεν μου μιλούσε-καθόλου- για κάποιες μέρες-που μου φάνηκαν μήνες- γιατί ξέχασα το ποίημά μου όταν το απήγγειλα στην σχολική γιορτή και έτσι τη ρεζίλεψα στις φίλες της-μάνες των συμμαθητών μου. Το ποίημα που επέλεξα [Μη-τέρα, σου το αφιερώνω] είναι:
"ΤΟ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟ ΜΟΥΝΙ"
της JENNIFER BOIRE

κι αυτή η λέξη το "μουνί"
η γνώση μου αποκομμένη από τις ρίζες της
πολυμήχανο, μαινόμενο, μάνα.

κάτι περισσότερο από "αργκό περιφρονητική
για το αιδοίο ή τη γυναίκα": cunnus diaboli
διαβολικό μουνί
το όνομα που η εκκλησία δίνει σε σπηλιές και αλσύλλια
ιερά αφιερωμένα στη θεά.

σίστος, γατί, πουττί, κουτί, μουτζό
λέξεις για το αιδοίο χωρίς αιδώ, ακόμα και η μητέρα σου είπε Μην
αγγίζεις τον εαυτό σου εκεί κάτω
θηλυκά γεννητικά όργανα ως άλλο στόμα της κολάσεως,
μήτρα του θανάτου που δαγκώνει και ευνουχίζει
κόλπος με δόντια που άντρες αμάσητους καταπίνει

το μωρό μου βγαίνει από αυτή τη μητέρα των σπηλαίων
ξεχύνεται μουσκεμένο στο αίμα, σέρνει τον λώρο του
και κλαίει καθώς γλυστρά απαλά σαν νερό
το σώμα μου το έδαφος που αφήνει
πηγαίνοντας σπίτι, ασθμαίνει με το στόμα ανοιχτό
σαν αβοήθητο ψάρι έξω από το νερό, η γραμμή έχει κοπεί τώρα
τράβηγμα στην καρδιά μου, πόνος που ανακουφίστηκε

θυμήσου την αιχμηρότητα του μαχαιριού
που χάραξε τη σχισμή από άκρη σε άκρη
επιτρέποντας το εστεμμένο
σκληροκόκαλο κεφάλι του να σπρώξει
μέσα από το μουνί το τόσο γρήγορα κομμένο,
και ύστερα με ζωικές χορδές ραμμένο

το πολυμήχανο μουνί μου εγκαταλείπει το μαγικό του
κόλπο, το ένα και μοναδικό ζωογόνο του τέχνασμα

και αυτή τη λέξη,
την αξιώνω τώρα,
ως δική μου.

.βίντεο από μία slam poetry βραδυά με θεματική "AΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ".
Το ποίημα "If I could be a woman" είναι του τετραπληγικού Wayne που του αρέσει να φοράει φορέματα και μας λέει πως θα ήταν αν μπορούσε να είναι γυναίκα...
[Τσεκάρετε και τα υπόλοιπα βίντεο της σειράς. Είναι πολύ δυνατά. Διάλεξα το συγκεκριμένο για να συμπληρώνει το παραπάνω ποίημα. Τα αγγλικά είναι απλά και πολύ κατανοητά]